مهندسی بهداشت حرفه ای ساوه   

پراکسید هیدروژن  یا  دی اکسید هیدروژن (آب اکسیژنه)

کلیات:

اثرات حاد :

اثرات مرمن : 

الف) ایجاد کانسر : 

ب)خطرات تولیدمثل

ج)سایرعوارض

تستهای پزشکی :  

کلیات: آب اکسیژنه  مایع  بی رنگ و بی بو است .  بدلیل اینکه فرم خالص اش ناپایدار و قابل انفجار می باشد .  معمولا  بصورت محلول درآب است . آب اکسیژنه  ماده اکسید کننده و           سفید کننده شایع بوده و در بو زداها (برطرف کننده بوی بد) بهبود آب و فاضلاب ،  سوخت موشک ضد عفونی کننده و ساخت سایرمواد شیمیایی بکار میرود .  حد مجازو قانونی (PEL)  اجازه          داده شده جهت تماس استنشاقی به میزان متوسط  PPM1 درزمان کار 8  ساعته می باشد (طبق نظرOSHA) .  این عدد PPM1 طبق نظر NIOSHبرای  10 ساعت کارمی باشد.

  خطراتی که برای سلامتی دارد :  الف) اثرات حاد برروی سلامتی   ب) اثرات مرمن برروی سلامتی

اثرات حاد : اثرات حاد ممکن است سریعا  و یا بمدت کوتاهی پس ازتماس با پراکسید هیدروژن رخ دهد .  تماس می تواند شدیدا  پوست و چشم را ،‌ تحریک و بسوزاند وسبب آسیب چشمی گردد .

استنشاق  آن می تواند بینی و گلو را تحریک نماید .  استشناق پراکسید هیدروژن  با  تحریک و التهاب ریه  سبب سرفه وکوتاهی تنفس  می گردد .   تماس بیشترممکن است سبب تجمع مایع درریه ها   (ادم ریه)  شود که این یک اورژانس تنفسی با کوتاهی شدید تنفس مي باشد  .  تماس با پراکسیدهیدروژن می تواند سبب سردرد  ،  سرگیجه ،  حالت تهوع واستفراغ شود .

اثرات مرمن :  عوارض مرمن  تماس با آب اکسیژنه گاهی اوقات پس از تماس با آن برای چند ماه یا چند سال رخ می دهد .

الف) ایجاد کانسر :  وقتی هیدروژن پراکسید تست می گردید بعنوان عامل قوی جهت ایجاد کانسرتقسیم بندی نگردید ولی آنچه اثبات شده است این است که هیدروژن پراکسید سبب موتاسیون (جهش ژنی) میگردد .

ب)خطرات تولیدمثل :  گرچه عوارض اش تا حدودی مشخص شده  ولی نیاز به بررسی های بیشتر جهت شدت عوارض و خطرات تولید مثلی دارد .

ج)سایرعوارض :  آب اکسیژنه می تواند ریه ها را  تحریک کند .  تماس های مکررممکن است سبب بروشیت شود که با سرفه ، خلط وکوتاهی تنفس همراه می باشد .  تماس طولانی می تواند سبب سفیدی موقت پوست و احساس سوزش شود .  غلظتهای بالاترمی تواند سبب راش پوستی قرمزی و تاول  شود .

تستهای پزشکی :  برای مواجهه زیاد ویا مکرر (نصفPEL و بالاتر)  موارد ذیل قبل ازشروع کار و درمدت زمان معینی  پس ازآن  توصیه می شود که انجام گیرد:

الف)  تستهای عملکردی ریه بویژه موقعی که شکایات تنفسی بیشترشود و یا تماس باغلظتهای بالاتر   صورت گیرد .

ب) CXR  یا گرافی قفسه سینه ،  بویژه پس ازتماس حاد باغلظت های بالاتر

ارزیابی ها باید شامل تاریخچه دقیق از شکایات گذشته  و حال  همراه با معاینه باشد .  تستهای پزشکی که قبلا برای تشخیص آسیبهای ریوی انجام شده ،  جانشینی برای تستهای کنترلی مواجهه نمی شود ضمن آنکه کپی از تستهای پزشکی جهت مسایل قانونی لازم است  درپرونده پزشکی فرد وجود    داشته باشد .

منابع و ماخذ :

Agency for Toxic Substances and Disease Registry (ATSDR). 1992. Toxicological profile for aluminum

Atlanta, GA: U.S. Department of Health and Human Services, Public Health Service

Threshold Limit Values for Chemical Substances and Physical Agents and Biological Exposure

Indices. American Conference of Governmental Industrial Hygienists; Cincinnati, OH.

AIHA, 2002: American Industrial Hygiene Association (2002). The AIHA 2002 Emergency

Response Planning Guidelines and Workplace Environmental Exposure Level Guides Handbook.

American Industrial Hygiene Association; Fairfax, VA.

ATSDR, 2000: Agency for Toxic Substances and Disease Registry, U.S. Department of Health

and Human Services (2000). Managing Hazardous Materials Incidents, Volume III. Medical

Management Guidelines for Acute Chemical Exposure. Sodium Hydroxide (NaOH). Retrieved

from: http://www.atsdr.cdc.gov/MHMI/mmg178.html

Cal/EPA, Office of Environmental Health Hazard Assessment Revised 09/24/03

www.OEHHA.Ca.Gov Page 8 of 9

Technical Support Document: Toxicology Volume 1, Number 7

Clandestine Drug Labs: Meth. SODIUM HYDROXIDE

Genium, 1999: Genium Publishing Corporation (1999). Sodium Hydroxide. Genium’s Handbook

of Safety, Health, and Environmental Data for Common Hazardous Substances. McGraw-Hill

Companies, Inc.; Schenectady, NY.

Gossel & Bricker, 1994: Gossel, T.A., Bricker, J.D. (1994). Principles of Clinical Toxicology.

Second Edition. Raven Press, Ltd.; New York, NY.

HSDB, 2001: Hazardous Substances Data Bank, National Library of Medicine (2001). TOXNET

(Toxicology Data Network). Sodium Hydroxide. Retrieved from: http://toxnet.nlm.nih.gov/

IRIS, 2003: Integrated Risk Information System, National Library of Medicine (2003). TOXNET

(Toxicology Data Network). Retrieved from: http://toxnet.nlm.nih.gov/

Mallinckrodt, 2001: Mallinckrodt Baker, Inc. (2001). Material Safety Data Sheet for Sodium

Hydroxide. Phillipsburg, NJ.

NAS, 1980: National Academy of Sciences (1980). Volume 3: Drinking Water and Health.

National Research Council, Safe Drinking Water Committee. National Academy Press;

Washington, D.C.

NIOSH, 1997: National Institute for Occupational Safety and Health, U.S. Department of Health

and Human Services (1997). NIOSH Pocket Guide to Chemical Hazards. DHHS (NIOSH)

Publication No. 97-140. NIOSH Publications; Cincinnati, OH.

OEHHA, 1999: Office of Environmental Health Hazard Assessment, California Environmental

Protection Agency (1999). Determination of Acute Reference Exposure Levels for Airborne

Toxicants. Acute Toxicity Summary: Sodium Hydroxide.

OEHHA, 2002: Office of Environmental Health Hazard Assessment, California Environmental

Protection Agency (2002). All Chronic Reference Exposure Levels Adopted by OEHHA as of

September 2002. Retrieved from: http://www.oehha.ca.gov/air/chronic_rels/pdf/allchrels.pdf

Turkington, 2000: Turkington, R. (2000). HazCat® Methamphetamine Chemical/Waste

Identification System. Haztech Systems, Inc.; San Francisco, CA.

U.S. EPA, 2002: United States Environmental Protection Agency, Region IX (2002). Preliminary

Remediation Goals, Sodium Hydroxide. Retrieved from:

http://www.epa.gov/Region9/waste/sfund/prg/files/02table.pdf

USP, 1998: United States Pharmacopeial Convention, Inc. (1998). Drug Information for the

Health Care Professional. Volume 1. Eighteenth Edition. United States Pharmacopeial

Convention, Inc.; Rockville, MD.

Cal/EPA, Office of Environmental Health Hazard Assessment Revised 09/24/03

دكتر ذوعلم  –  مسئول فني شركت تامين بهداشت كار