مصرف داروهاي مخدر

اپيوئيدها:

شامل انواع طبيعي ،نيمه مصنوعي،آلكالوئيدترياك وداروهاي كاملاً مصنوعي مي باشد.

 مصرف به علت درد،رفع اضطراب،افسردگي،و يا جهت ايجاد سرخوشي(euphori)به وجود مي آيد.

مصرف وريدي آنها امروزه باعث به وجود آمدن عفونت  HIV شده اند.

علائم  مصرف: سيانوز،ادم ريه،ديسترس تنفسي،تغييرات وضعيت عقلاني،كوما،تشنج،تب،مردمكهاي نوك سوزني

درمان:نالوكسانIV تا باز شدن مردمكها و افزايش هوشياري

سندرم ترك اپيوئيد:

10-6 ساعت بعد از آخرين تزرق هروئين علائم ترك روي مي دهند كه شامل 1-احساس احتياج شديد به دارو 2-اضطراب و بي قراري، تحريك پذيري،آبريزش از بيني،اشك ريزش،تعريق وخميازه .پس از اين علائم گشاد شدن مردمكها،سيخ شدن موها،بي اشتهايي،تهوع،استفراغ،اسهال،اسپاسم عضلاني،كرامپ شكمي،درد استخوان،ترمور،اختلال خواب وتشنج.

اوج علائم 48-36 ساعت بعد و در صورت عدم درمان10-5 روز بعد از بين مي رود.

گاهي يك سندرم ترك دراز مدت تا 6 ماه ادامه دارد كه با اضطراب خفيف،آشفتگي خواب،براديكاردي،هيپوتانسيون.

درمان:متادون 2 بار در روز و طي 10-7 روز به آهستگي آنرا قطع مي كنيم.

بوپرندرتين،كلونيدين،بنزوديازپين هم در درمان به كار مي رود.

ناتروكسان يك داروي طولاني اثر ضد اپيويد است كه از احساس اجبار به مصرف اپيوئيد جلوگيري مي نمايد.

آمفتامين:شامل دكستروآمفتامين،مت آمفتامين،افدرين،متيل فنيديت.

علائم مسموميت مانند اسكيزوفرني حاد همراه با هذيان وتوهم مي باشد.

علائم مقلد سمپاتيك شديد مثل تاكي كاردي،ترمور،هيپرتانسيون،هيپرترمي،آرتيمي

درمان:ايجاد محيطي آرام و به كارگيري بنزوديازپين ها به منظور رفع اضطراب،اسيدي كردن ادرار با كلريد آمونيوم،استفاده از ضد سايكوز مثل هالوپريدول

كانابيس:شامل حشيش و ماري جوانا مي باشد.

به صورت استنشاقي مصرف مي شوندو در عرض 3 دقيقه اثرات آنها شروع مي شود ودر عرض يك ساعت به اوج مصرف خود مي رسد.

اثرات آن: تاكي كاردي،احتقان ملتحمه،اتساع برونش ها وعروق محيطي،خشكي دهان،لرزش ظريف،ضعف عضلاني،؛وآتاكسي

اثرات رواني:سرخوشي،خواب آلودگي،افزايش درك صدا و رنگها،بي توجهي و ناتواني در متن مطلب جديد،قادر به رانندگي نمي باشد.

سندرم محروميت:تحريك پذيري،بي قراري،بي اشتهايي،بيخوابي،افزايش دماي بدن.                                             سايكوز

مصرف مزمن باعث افت وضعيت تحصيلي،خواب آلودگي،ضعف تمركز و انگيزه پايين مي باشد.

درمان اين بيماران حمايتي است و در موارد شديداًآژيته مي توان از بنزوديازپين ها استفاده نمود.